Vorige week waren we in Eindhoven, vandaag in Groningen. Twee verschillende Awards, verschillende steden, verschillende onvergetelijk mooie ervaringen!

In Eindhoven waren we helaas slechts met ons vieren, maar vandaag waren er niet minder dan acht frietisten onderweg. In ons bezit een NS-groepsretour Nijmegen-Groningen en natuurlijk de Frietopia Award voor Beste Nieuwkomer. Al op station Zwolle ging het bijna mis, toen iemand koffie ging halen dreigden we onze trein te missen, maar uiteindelijk viel alles op zijn plaats. Op het station van Groningen ging het weer zo'n beetje mis, toen drie van ons bus 140 namen en de rest van ons op bus 3 stapten. Uiteindelijk waren we vrijwel exact tegelijk bij onze bestemming.

Koning's Snacks is een mobiele friettent met vaste standplaats op de Akeleiweg 176. Aldaar aangekomen troffen we Archangel, waarvan we ons overigens pas na afloop realiseerden dat zij het was, maar vooral twee hele trotse eigenaars. Eigen gemaakte frites, eigen gemaakte mayonaise, eigen gemaakte eierballen en shoarmakroketten. Een prachtige friet-ervaring die we iedereen willen aanraden die daar woont of eens in de buurt is. Zie ook onze Twitter: https://twitter.com/frietopia en binnenkort onze Flickr (nu alleen oude foto's). Nee, echt, als je ooit in Groningen bent, in de stad, of de provincie, of gewoon ergens anders in Noord-Nederland, ga langs Koning's Snacks aan de Akeleiweg, aanschouw onze Award en proef dat ze het waard zijn. Maak een praatje en leer dingen over friet en snacks waarvan je nooit gedacht had dat je ze ooit zou weten!

De terugreis is nog een heel verhaal op zich, in het centrum van Groningen hadden ze een leuke bierkroeg en er waren erg veel hossende mensen met groene sjaaltjes. In Zwolle hadden we intussen weer trek, maar het centrum leek volledig uitgestorven op een snackbar en de Ierse pub na (waarom was de stemming in Zwolle nou zo bedrukt mensen?). In Zwolle misten we weer bijna de trein, maar met dank aan het vriendelijke NS-personeel konden we allemaal op tijd instappen. We hebben, als ik voor de rest mag spreken, een hele bijzondere dag gehad, ons heel erg vermaakt met een lange reis die het absoluut waard was dankzij heerlijk eten en erg veel gezelligheid.

Morgen begint de meteorologische zomer alweer en dat betekent dat ook het festival-seizoen intussen reeds een tijdje aan de gang is. In en rond Nijmegen lusten ze er festivalsgewijs wel pap van. In de loop van het voorjaar en de zomer kan (of kon) je hier kiezen uit onder meer (including but not limited to) Down The Rabbit Hole, Drift Festival, Food Truck Festival, FortaRock Festival, Gebroeders van Limburgfestival, Holi Fusion Festival, De Kaaij, Kids 'n' Billies, Kings of Hardstyle, Music Meeting, Nijmegen Klinkt, Rrrollend Nijmegen, de Smaakmarkt, de Vierdaagsefeesten en We Love the 90's.

Afgelopen weekend was in het terrein naast de Vasim de Smaakmarkt, een compact festival met een muziekpodium (met helaas een minder sterke line-up dan vorig jaar), een markt (met o.a. (h)eerlijke chocolade) en diverse foodtrucks. Wie festival zegt, zegt hipster en wie hipster zegt, zegt foodtrucks. Een foodtruck is eigenlijk niets meer dan een mobiele kraam waar eten bereid wordt. In Nederland kennen we natuurlijk wel allang de frietkar, de loempiatent en de oliebollenkraam, maar sinds de hipsters de foodtrucks ontdekt hebben zijn er meer en meer ingewikkelde, exotische en hippe kraampjes bijgekomen waar o.a. hamburgers, pannenkoeken, tosti's, patatas bravas en yoghurtijs te koop zijn. Dat was althans een deel van het assortiment op de Smaakmarkt.

Toen ik afgelopen maandag na mijn werk (ja, sommige mensen moeten ook werken op Tweede Pinksterdag) naar de Smaakmarkt ging was het niet heel erg druk. Behalve dan op één plek, en dat was toch de rij voor de frietkraam. Want hipster of niet, exotisch aanbod of niet, de combinatie van een dagje uit met een patatje met of speciaal is het Nederlandse publiek niet af te leren. Omdat ik ook wel eens iets anders dan friet wilde eten (en te hongerig was om lang in de rij te staan) besloot ik eerst naar de kraam van strEATfood te gaan om een aardappelpannenkoek met guacamole te eten; niet slecht, maar ook niet echt veel. Na een lekker biertje vervolgde ik mijn weg naar de wok-noodles-kraam om een roerbakschotel met seitan te eten, hoewel de seitan lekker was, viel de hoeveelheid en de keuze van de groenten wat tegen en noodles eet je ook niet echt voor de smaak...

Ergens bleef het mij knagen, zowel in mijn maag als in mijn geweten. Kon ik als topfrietist het eigenlijk wel maken om iets anders dan friet te eten? Was een aardappelpannenkoekje en een bordje noodles wel genoeg eten in combinatie met de biertjes op het festival? Toen we zagen dat de rij bij de frietkraam geslonken was kozen we er toch voor om in de rij te gaan staan. De naam van deze friet-foodtruck, "Party Pieper", was in ieder geval vrolijkmakend en de prijs voor een portie was met anderhalve munt (lees: 3,75 Euro) voor hedendaagse festivalbegrippen goed betaalbaar.

Echter, helaas, helaas, helaas, waar de Party Pieper eerder op de dag hun zelfgemaakte verse friet verkocht, zijn ze aan hun eigen populariteit ten onder gegaan. De onverwacht grote belangstelling had ertoe geleid dat ze door hun verse friet heen waren en gewoon voorgebakken frietjes van de Aviko gingen verkopen. Een anticlimactische ervaring aan het einde van een leuke festivalavond en dit mogelijk ietwat verwarrende blogje. Fabrieksfriet die bovendien erg zout was, waardoor je weer genoodzaakt was om meer bier te gaan drinken. Maar dat is natuurlijk sowieso de bedoeling als je op een festival bent...

Ik had natuurlijk even een foto moeten maken. Maar, stel je even voor je bent in Bomal (waar? een klein dorpje aan de Ourthe in de Ardennen), een wandeling van een uur voor de boeg, rond lunchtijd. Kortom, een lekker Waals frietje wegwerken was belangrijker dan een foto maken. Wallonië staat misschien niet zo bekend om hun friet, maar deze frietbakker kon een aardig goed frietje bakken. Als ik kritisch wil zijn zou ik kunnen zeggen dat het een klein beetje vet was, maar het was zeker lekkere friet (het vermoedelijk niet zo vegetarische frituurvet zal ik maar even daar laten).

Als we het dan toch over België hebben, wist u dat ze daar een mayonaisewet hebben? Belgse mayonaise moet minstens 80% vet bevatten om zo te mogen heten en dat vinden de sauzenmakers oneerlijk. Buitenlandse mayonaise hoeft namelijk niet aan die eis te voldoen. Dus moet er een wetswijziging komen. Nu vraag ik me af of je dit soort dingen bij wet moet willen regelen, maar als je dan toch al een mayonaisewet hebt, moet je dan een authentiek product willen verwateren (letterlijk waarschijnlijk)?

Vandaag was een zomerse zaterdag. Warm en broeierig met continu op de loer liggend onweer. Misschien niet de perfecte dag voor een frietstocht (een friettocht op de fiets dus), maar met een beetje slimme planning zouden we het wel zo gaan regelen dat we tijdens de buien frietjes aan het eten waren en tussen de buien door naar de volgende snackbar zouden fietsten. Het bleek achteraf dat ons dat bijzonder goed gelukt was.

Met ons zessen verzamelden wij ons op Nijmegen CS waarna we via de Snelbinder en Nijmegen-Noord de Lingewaard in fietsten. Ons eerste frietje aten we in bij Eetwinkel Polly in Bemmel, waar met name de presentatie van het bord friet ons versteld deed staan (zie bijbehorende foto). De reis voerde ons verder naar Gendt, waar wij een ijswinkel en ook Cafetaria Flintrop vonden, een weinig opmerkelijk dorpscafetaria. Twee van ons zwaaiden vanwege andere verplichtingen af en gingen terug naar Nijmegen, vier van ons fietsten verder. In Doornenburg bezochten we het kasteel (de lokale friettent was gesloten) waarna we bij Cafetaria Braulio in Angeren onze derde portie aten, niet een onverdeeld succes. Een mooie tocht langs de Linge en de pittoreske Betuwelijn bracht ons in Elst (Overbetuwe). In Elst bezochten we Cafetaria Jonkers waar net een feestje was in verband met het 12,5 jarig bestaan, gefeliciteerd!

Vier porties friet zorgen voor volle magen en dorstige monden en het was tijd om weer naar huis (Nijmegen dus) terug te fietsen. Tenzij je schoonmoeder in Elst woont, dan kan je natuurlijk net zo goed dat laatste stukje saaie fietsroute overslaan. Wel hadden we toen een fiets over, maar gelukkig hadden we iemand in ons midden die daar wel raad mee wist en een kleine negen kilometer met een fiets in zijn hand gefietst heeft (RESPECT!). Friettochten willen nog wel eens in een kroeg eindigen, en deze was daar geen uitzondering op, hoewel ondergetekende toch redelijk vlot weer naar huis gegaan is en precies op dat moment, in de laatste paar minuten naar huis alsnog door een gigantische wolkbreuk geraakt werd en doorweekt thuis aankwam. Maar dat deed niet af aan een gezellige frietstocht, waarin we helaas niet al te bijzondere frietjes op ons pad vonden.

Met de toegenomen digitalisering van de samenleving kijken steeds meer consumenten naar recensiesites op internet voordat ze iets kopen, een vakantie boeken of ergens gaan eten. Dat is een goede ontwikkeling, want het bevordert de concurrentie tussen bedrijven wat op termijn leidt tot betere kwaliteit en service. Toch komt de keerzijde van de medaille langzaam aan het licht. Er zijn namelijk mensen actief die horecagelegenheden chanteren...

Vorig jaar verscheen het nieuws dat Koninklijke Horeca Nederland met vergelijkingssite Iens zou gaan praten over valse recensies. Er waren klachten binnengekomen van ondernemers over gasten die korting vroegen en anders een negatieve recensie zouden gaan schrijven. Gisteren verscheen het nieuws dat een vrouw uit Zwolle na een negatieve beoordeling op de site Thuisbezorgd op een zwarte lijst is gezet. Woordvoerder Jos Prinssen van de Koninklijke Horeca zegt dat steeds meer klanten korting of een gratis kopje koffie eisen door te dreigen met slechte recensies.

Maar let op, dit is strafbaar! Het Nederlandse Wetboek van Strafrecht stelt in Artikel 318 dat "Hij die, met het oogmerk om zich of een ander wederrechtelijk te bevoordelen, door bedreiging met smaad, smaadschrift of openbaring van een geheim iemand dwingt hetzij tot de afgifte van enig goed dat geheel of ten dele aan deze of aan een derde toebehoort, hetzij tot het aangaan van een schuld of het teniet doen van een inschuld, hetzij tot het ter beschikking stellen van gegevens, wordt als schuldig aan afdreiging, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie." Wat in de praktijk chantage heet, heet juridisch gezien afdreiging en daar staan fikse straffen op. Frietopia wil zich dan ook ten strengste tegen deze ontwikkeling uitspreken. Hoewel we erkennen dat het lastig te bewijzen is, zullen negatieve recensies die op deze manier tot stand komen verwijderen en gebruikers die zich hier schuldig aan maken van de website verbannen. De volgende keer dat je in een friettent staat en de woorden "voor mij graag gratis mayonaise en een lekker blikje cola, anders zeik ik je af op Frietopia" overweegt, laat het achterwege want voor je het weet zit je vier jaar in de lik te brommen en moet je nog 81.000 Euro boete betalen. Doe het dus niet!

Natuurlijk kan het ook anders. Een Italiaans restaurant in de buurt van San Francisco moedigt zijn klanten aan om negatieve recensies op Yelp te zetten. De eigenaar van Botto Bistro werd zo moe van de praktijken van de Amerikaanse vergelijkingswebsite dat ze iedereen die ze 1 ster geeft op de website van Yelp 25 procent korting geven. Deze tactiek heeft het Toscaanse bistro in California geen winderen gelegd. Internetjurist Arnoud Engelfriet beoordeelt deze actie als hilarisch en legaal.

P.S. De vraag die mij bij het schrijven van dit artikel maar niet losliet is waarom de Zwolse recensente zo graag nog een keer bij De Plantaan wilde bestellen als ze er de eerste keer zo ontzettend ontevreden over was? Zwolle is een behoorlijke stad met toch toch wel meer dan een enkele horecazaak?